ZABARA Andrei Alexandrovich, Андрей Александрович Забара
Picture of Nicolas

Nicolas

GR 2020.07.28 Attorneys Complaint to the Deputy Chairman A.A. Zabara Supreme Court of Belarus conducted by Attorney Ms. Martha Poni

Epilogue on Legal Atrocities Committed by
The Supreme Court of Belarus

ZABARA A.A. Deputy Chairman of the Supreme Courtv

ZABARA Andrei Alexandrovich (Андрей Александрович Забара)
Ex-Deputy Chairman of the Supreme Court of Belarus

Σε Αντίγραφο:

P.I. Korshunovich 
[email protected]

A.V. Koniuk
A.K. Stuk
[email protected]

O.A. Birulia
S.Yu. Makarevich
N.A. Shutko
[email protected]

O.L. Slizhevskiy
S.V. Zadiran
[email protected]

S.A. Ivanovich, Chairman Minsk City Bar Ass. 
[email protected]

C.V. Ivanovich, Chairman Rep. Bar Ass. 
[email protected]

United Nations High Commissioner for Human Rights
[email protected]
[email protected]
[email protected]

Ms.  Gérardine GOH ESCOLAR, First Secretary HCCL 
[email protected]

Your High Court, Mr. A.A. Zabara,

Ονομάζομαι Μάρθα Πόνη και είμαι Δικηγόρος του κ. Νικολάου Χαιρόπουλου στην Ελλάδα. Ως Πρόεδρος του Ανώτατού Δικαστηρίου της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας προχωρήσατε στην έκδοση της με αριθμ. 034-684/22-5-2020 απόφασης, κατόπιν προσφυγής του κ. Νικολάου Χαιρόπουλου, σε βάρος των δικαστικών αποφάσεων που εκδόθηκαν στη δίκη που ανοίχθηκε από την Trafimovich Lyudmila Arkadyevna κατά του Νικολάου Χαιρόπουλου και αφορούσε τον καθορισμό διαμονής των ανήλικων παιδιών τους και τον καθορισμό διατροφής.

For a long time now, I have been wondering if it would make any difference for me to try to express my opinion on the above decision of the Supreme Court of the Republic of Belarus. I finally decided that even if my opinion is not important to you, I must share it with you, respecting the democratic principles with which I grew up and the freedom of speech with which I learned to practice law in Greece.

Με την παραπάνω απόφαση κρίνατε ότι οι λόγοι της προσφυγής δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί και να ικανοποιηθούν. Καταλήξατε σε αυτό το συμπέρασμα εξετάζοντας το φάκελο της υπόθεσης, ο οποίος περιλαμβάνει μόνον τα επιχειρήματα και τα αιτήματα της ενάγουσας - μητέρας των παιδιών (πολίτη της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας), χωρίς ουδέποτε να έχει ακουσθεί η άποψη και τα επιχειρήματα του εναγόμενου - πατέρα των παιδιών (Σουηδού και Έλληνα πολίτη), ο οποίος θα έπρεπε να απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα με τη μητέρα.

Η μητέρα δεν απέκτησε τα παιδιά μόνη της, αλλά με τον κ. Χαιρόπουλο, κατ' επιλογή της, ούτε η ιδιότητά της ως μητέρας, αυταπόδεικτα σημαίνει ότι είναι και η πλέον κατάλληλη για το μεγάλωμα και την ανατροφή αυτών των παιδιών. Η θέση και η άποψη του πατέρα παρέμεινε άγνωστη και ουδέποτε ακούστηκε από τις δικαστικές αρχές της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας προκειμένου να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα προς το συμφέρον των παιδιών. Δεν θα αναφερθώ στο κομμάτι του πώς βρέθηκαν τα παιδιά να κατοικούν στη Λευκορωσία, εν αγνοία του πατέρα και κατόπιν παράνομης μετακίνησής τους από τη μητέρα, διότι αυτό είναι μία άλλη υπόθεση, την οποία δεν κληθήκατε εσείς να κρίνετε.

Θα αναφερθώ όμως στην άρνηση των Δικαστικών Αρχών της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας να ακούσει τα επιχειρήματα και την άποψη του πατέρα, ο οποίος ουδέποτε ειδοποιήθηκε νομίμως για το δικαστήριο της 27ης Δεκεμβρίου του 2018 και από τότε έχει προβεί σε σειρά προσφυγών οι οποίες διαρκώς και αναιτιολόγητα απορρίπτονται. Ο κανόνας δικαίου που ισχύει για την επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, στην οποία συμβαλλόμενο μέρος είναι και η Δημοκρατία της Λευκορωσίας, αφού την κύρωσε ήδη από το 1998, είναι το άρθρο 15 της Σύμβασης της 15ης/11/1965.

Mr. Cheropoulos was never legally notified of the trial on the 27th of December, 2018, while the judicial authorities of the Republic of Belarus insisted on rejecting the above argument without justification. I expected from the Supreme Court of the Republic of Belarus the strict and absolute implementation but also respect for International Law and International Conventions.

To my great disappointment, I found, from your above decision, that you too reject this true and well-founded argument of the father, without any legal reason, avoiding referring to the International Convention of 15.11.1965 and concluding that the defendant on the day of the hearing, was in the Republic of Belarus, knew that the case was going to be heard, but did not appear in court or authorize his representative to do so. 

Στην απόφασή σας δεν επικαλείστε κανένα αποδεικτικό έγγραφο νόμιμης ειδοποίησης του εναγόμενου. Ποιος κανόνας δικαίου της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας υπερτερεί έναντι του άρθρου 15 της Σύμβασης της 15ης/11/1965 ; Γιατί εάν δεν υπερτερεί έναντι του άρθρου 15 κανένας κανόνας δικαίου, τότε οφείλατε να εφαρμόσετε τα οριζόμενα στη Διεθνή Σύμβαση η οποία κυρώθηκε από τη Δημοκρατία της Λευκορωσίας το 1998 (!).

Ακόμη και αν ο κ. Χαιρόπουλος μάθαινε για τη δίκη μία ημέρα πριν τη διεξαγωγή της, επ' ευκαιρία της επίσκεψής του στη Λευκορωσία για να δει τα παιδιά του, πώς θα μπορούσε να είναι έτοιμος είτε για να παραστεί είτε για να εξουσιοδοτήσει κάποιον και πώς τελικά αποδεικνύεται ότι τάχα ενημερώθηκε ; Πότε θα προλάβαινε να ετοιμαστεί για μία τέτοια δίκη που αφορούσε τα ίδια του τα παιδιά?

Δεν μπορούμε να βλέπουμε μία υπόθεση μονόπλευρα και να βγάζουμε συμπεράσματα που επηρεάζουν τις ζωές αθώων παιδιών που δεν μπορούν να υπερασπιστούν μόνα τους τον εαυτό τους, αλλά εξαρτώνται από εμάς, τους σοφούς ενήλικες. Η απόφασή σας έχει συνέπειες και καθορίζει τη ζωή παιδιών που εκτός από μητέρα έχουν και πατέρα.

You also state in your decision that there is no evidence in court that the mother spoke negatively to the children about their father or prevented him from communicating with their daughters.

How did you come to this conclusion, since you never heard the defendant–father? Was just one lawsuit from the mother from 2018 enough to conclude that the mother does not prevent them from communicating with their father?

Did you know that the father cannot even communicate with his children because now they only speak Belarusian, and the mother refuses to teach the children Swedish or Greek in order to communicate with their father?

Γνωρίζετε ότι ο πατέρας μέχρι πρόσφατα δεν ήξερε ούτε σε ποιο σχολείο φοιτούν τα παιδιά του, διότι η μητέρα αρνούνταν να τον ενημερώσει και χρειάστηκε ο εναγόμενος να αποστείλει σειρά αιτημάτων στο Υπουργείο Παιδείας για να μάθει το σχολείο των παιδιών του?

Ποια λοιπόν αποδεικτικά στοιχεία λάβατε υπόψη σας για να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι η μητέρα δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στην επικοινωνία του πατέρα με τα παιδιά τους?

Πιθανόν να μη σας απασχολεί ή να μη σας αφορά το ζήτημα, όμως όλες οι αρχές ενός κράτους έχουν υποχρέωση να προστατεύουν τα παιδιά και να σέβονται τόσο τα μητρικά όσο και τα πατρικά, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, κάτι το οποίο δεν φαίνεται να πράξατε. Πώς θα ένιωθε αλήθεια ο καθένας από εμάς εάν βρισκόμασταν στη θέση αυτού του πατέρα ως γονείς ; Εγώ μπορώ να το φανταστώ και πραγματικά ανατριχιάζω και μόνον στην ιδέα.

Yours sincerely
Martha Poni
Δικηγόρος Ελλάδος
Μητέρα Παιδιών
Άνθρωπος

Attorneys Complaint to the Deputy Chairman A.A. Zabara Supreme Court of Belarus

Attached Hereto:

English version: 2020.07.28 English Version of Final Letter to Mr. A.A. Zabara

Greek version: 2020.07.28 Greek Version of Final Letter to Mr. A.A. Zabara

Russian version: 2020.07.28 Russian Version of Final Letter to Mr. A.A. Zabara

Ukrainian version: 2020.07.28 Ukrainian Version of Final Letter to Mr. A.A. Zabara

Slovak version: 2020.07.28 Slovak Version of Final Letter to Mr. A.A. Zabara

Italian version: 2020.07.28 Italian Version of Final Letter to Mr. A.A. Zabara

*Σε περίπτωση που υπάρχουν αποκλίσεις στην ερμηνεία του παραπάνω κειμένου, υπερισχύει το πρωτότυπο κείμενο στην ελληνική γλώσσα.
Νικόλαος ΑΑ Χαιρόπουλος
Stockholm, Aug. 2020
Πατέρας της Ανθής και της Αλεξάνδρας
Αναθεωρημένο, Οκτ. 2023
elEL